ontdekking van 80 miljoen jaar oude fossiel biedt nieuwe inzichten in vogel evolutie

Een opmerkelijke ontdekking in de paleontologie!

Onderzoekers hebben een uitzonderlijk goed bewaard fossiel ontdekt van een tot nu toe onbekende vogelsoort, genaamd Navaornis hestiae. Dit fossiel, dat 80 miljoen jaar oud is en afkomstig uit het huidige Brazilië, wordt vergeleken met de Rosetta-steen voor de evolutie van vogels. Het biedt nieuwe inzichten in de overgang van dinosauriëachtige vogels naar moderne vogels.

De studie, die onlangs werd gepubliceerd in Nature, onthult dat het fossiel niet platgedrukt is zoals veel andere fossielen van uitgestorven vogels. Dit unieke exemplaar maakt het mogelijk om de schedel en de hersenen in 3D te reconstrueren. Hoewel het hersenweefsel zelf niet bewaard is gebleven, konden wetenschappers de interne holtes van de schedel bestuderen, wat hen in staat stelde om een afdruk te maken van het zachte weefsel dat ooit aanwezig was.

Een blik op de evolutie van vogels

Guillermo Navalón, een paleobioloog van de Universiteit van Cambridge, legt uit dat deze ontdekking veel vragen over de evolutie van vogels kan beantwoorden. "Dit fossiel is zo uniek dat het veel frustraties van wetenschappers in het vogelonderzoek oplost," zegt hij. De hersenstructuur van Navaornis biedt belangrijke inzichten in de evolutie en het gedrag van deze oude vogels. Het fossiel toont een mix van oude en moderne kenmerken, wat suggereert dat de evolutie van vogels een geleidelijk proces was.

Bijvoorbeeld, de hersenen van Navaornis zijn niet langer buisvormig zoals bij oude vogels, maar meer globaal, met een wervelkolom die naar beneden gebogen is, vergelijkbaar met mensen. Dit wijst op een ontwikkeling van geavanceerde kenmerken die eerder als exclusief voor moderne vogels werden beschouwd. De schedel van Navaornis is opmerkelijk omdat hij volledig tandeloos is en een structuur vertoont die lijkt op die van moderne vogels.

De rol van de cerebellum en het gedrag van vogels

De studie identificeert ook vroege kenmerken van vogels, zoals het cerebellum. In moderne vogels is het cerebellum vaak bolvormig, terwijl het bij Navaornis volledig plat is, wat meer lijkt op primitieve afstammelingen. Dit deel van de hersenen speelt een cruciale rol bij de vlucht, wat wetenschappers nieuwsgierig maakt naar hoe deze oude soort de vlucht controleerde.

Hoewel sommige antwoorden nog onduidelijk zijn, onderzoeken onderzoekers de mogelijkheid dat Navaornis een ander vluchtmechanisme had. De hersenen van Navaornis zijn van gemiddelde lengte, wat speculatie oproept over hoe het dier zich bewoog en zich gedroeg. De complexiteit van het gedrag van vogels maakt het moeilijk om hun evolutie te bestuderen, maar deze ontdekking biedt een nieuw perspectief.

Een nieuwe paradigmaverschuiving

De ontdekking van Navaornis hestiae wordt beschouwd als een mijlpaal in de studie van de evolutie van vogels. Matteo Fabbri, een evolutionair bioloog aan de Johns Hopkins University, beschrijft het als een paradigmaverschuiving in de evolutionaire modellen. Het laat zien dat de skeletkenmerken van moderne vogels niet allemaal tegelijk verschenen, maar geleidelijk en in een mozaïekvorm.

De technieken die in deze studie zijn gebruikt, stellen onderzoekers in staat om de morfologie van verschillende vogels door de geschiedenis van de aarde te vergelijken met millimeter-nauwkeurigheid, zonder de fossielen fysiek te manipuleren. Deze nieuwe benadering opent de deur naar een golf van revolutionaire ontdekkingen in het veld van de aviaire evolutie.